Attentie, attentie, we komen eraan!!!
Dames en heren, jongens en meisjes... Attentie, attentie...
De baggage past in de koffer (hoe het mogelijk is weten we niet..), de taxi is besteld, hebben plaatsen in het vliegtuig... Dus we kunnen Nederland weer onveilig maken!!
Vandaag nog even de dag doorkomen, en dan mogen we vanavond om 23:20 uur gaan beginnen met onze tocht naar huis!
Dus morgen kunnen jullie ons weer bezichtigen!!
Bangkok was verder erg leuk, heel relaxt al die luxe! Veel gezien en de foto's zijn we jullie nog even schuldig..
Tot ziens!!!
Irene en Eline
Laatste avond maal
Hallo allemaal!
Dit is het laatste berichtje wat we sturen vanuit Laos, snik snik..
Afgelopen week zijn we begonnen met onze chill week, en we zijn begonnen met net Eco Park. De rit erheen was hels, maar de rust was groot. De terugweg ging beter, want we vroegen aan Lao mensen of ze ons door de blubber wilden rijden.
Vrijdag gingen we film kijken over hoe Max en zijn bende naar Luang Prabang is wezen fietsen een paar maanden geleden, wat uitliep op een studenten avond voor oude lullen.
Maandag hadden we harsdag, zeer pijnlijk, maar het resultaat is groots. 's Avonds ons laatste avond dinner met Max gehad.
En de dag erna, was Irene natuurlijk jarig. Lekker ontbeten en 's avonds een verjaardags/afscheids dinner met de mensen die we aardig vonden.
Gister massage dag gehad, Eline heeft haar fiets verkocht, en Irene's fiets is ingepakt en klaar om mee te nemen. En 's avonds hebben we ons laatste avondmaal gehad met een paar mensen van de avond ervoor.
Nu zijn we druk bezig onze spullen in te pakken, want vanavond gaan we met de nachttrein naar Bangkok toe.
Dus.....
Groetjes,
Eline en Irene, nu nog in Laos...
Salsa-party
Hallo volk!
Daar zijn we weer, nog maar even, en dan zijn we weer in Nederland! Gaat echt hard!
Afgelopen tijd hebben we natuurlijk niet stil gezeten, naast heel hard werken aan ons project hebben we nog wat culturele en leuke dingen gedaan: we hebben de monumenten-toer gedaan door Vientiane (beter laat dan nooit), getennist, gesalsat, bij een Lao-familie gegeten, en een paar dagen later heeft Irene daar Lao-food leren koken, we hebben ons afscheidsetentje bij het NRC gehad. En gister avond hebben we een fantastische salsa-party gehad! Het was erg gezellig, hoop mensen, genoeg voedsel, en erg blij dat we de volgende dag een meh-ban hebben om de rotzooi op te ruimen!!
Voor komende week hebben we bedacht: vanaf woensdag vakantie!!!! Een paar tripjes geplant, Irene's verjaardag is natuurlijk ook nog en ons mentaal voorbereiden op het terug gaan naar huis.
Bekijk de foto's, want die zijn dit keer leuker dan het praatje!!
Kus,
Irene en Eline
Vietnam: we hebben het overleefd!!!
Hallo Coby's!
Wij zijn weer veilig terug in Laos! Dus hier komt ons reisverslag over Vietnam!!
Na onze vlucht zijn we met een busje Hanoi ingegaan, daar wisten we niet wat ons overkwam: zoooo veeeeeel scooters!!!!! Achteraf bleek: 6 miljoen inwoners, 4,5 miljoen scooters. En geloof ons, die zitten elke dag op de weg!!! We hadden een leuk hotelletje gevonden waar we konden vluchten van de drukte. 's Avonds een soort van talentenjacht gezien en heerlijk ijs gegeten in een grote ijstent in Hanoi, nu dus Irene's favo ijstent in Vietnam!!
De volgende dag hadden we een toeristen dagje. We hebben ons met zijn 2 in een fietstaxi gepropt en hebben die kerel flink in het zweet laten werken voor 2 dollar! Het was een dag vol Ho Chi Minh, zijn gezicht vergeten we nu niet meer. En om even af te koelen en wat rust te nemen, zijn we in een zwanenbootje gesprongen en over een meertje gewaterfietst. En geslapen in onze hippe zwaan. 's Avonds zijn we naar de Water Puppet Show geweest, en daarna nog over een super drukke markt gelopen (en zonnebrillen gescoort).
Op dag 3 zijn we naar de Temple of Literature geweest en een massage gehaald. 's Avonds zijn we wezen stappen in HET uitgaansleven van Hanoi.
De dag daarna zijn we naar een tempel op een eiland in een meer gegaan. Het regende die dag dus het was een mooie dag om 's middags te shoppen, want er waren eindelijk weer eens normale winkels! Naja, normaal.. In de Calvin Klein winkel kon Irene niet betalen met pinpas of creditcard.. Want het personeel (waarvan wij geloven dat wij de eerste klant waren, ooit) wist niet hoe die apparaten werkten. Uiteindelijk toch gelukt, en helaas waren de prijzen hetzelfde als in Nederland. Die nacht vroeg naar bed, want de volgende dag gingen we verder reizen. We gingen met een busje naar Halong City om daar op een cruise door Halong Bay te gaan richting Cat Ba Island.
Eerst zijn we naar grotten gegaan waarbij je een hele hoop fantasie en creativiteit moest hebben om allemaal beelden en figuren te zien in de stenen en schaduwen. Maar ze hadden wel mooi neon licht in de grotten! We zijn 's middags wezen kajakken, waarbij wij NIET en een gekke Japanner wel verdwaalt raakte. Daarna gingen we zwemmen, en van de boot af springen. Irene 6 meter en Eline 1 meter. Totdat we bedreigd werden door kwallen, toen gingen we maar snel het water uit. We waren met een gezellig gezelschap op de cruise, maar helaas konden we niet karaoken omdat de microfoon kapot was. Dus zijn we op het dek gaan liggen en genoten van alle andere boten waar er wel gezongen (als je het zo mag noemen) werdt en zijn we daar in slaap gevallen.
De volgende ochtend verder gecruised naar Cat Ba Island, waar we onze Adonus (voor Fiona) van deze vakantie hebben ontmoet tijdens de wandeling/afbeultocht door het National Park. Nog tegen een paar Belgen gezegt dat ze even rust moesten nemen en hun broek op moesten hijsen tijdens deze tocht. Erg appetijdelijk was het niet, maar we hebben wel gelachen! 's Middags afgedropt in een 3 sterren hotel waarvan de laatste 2 sterren van afgevallen zijn, want dit was serieus het smerigste hotel ooit! De schoonmaakster lag op ons bed een sigaretje te roken, om een klein voorbeeld te geven. Snel naar Monkey Island gevlucht, waar wij genoten hebben van strand en zee, en de aapjes van een blikje cola. Waar de overige Vietnamnese toeristen hebben kunnen genieten van ons, want ze konden rustig foto's maken van ons in bikini/badpak.
Op de terugweg op de boot waren we iemand kwijt, 3 keer raden wie.. Diezelfde vent als tijdens het kajakken, de gekke Japanner!
De volgende dag hadden we ECHT een rustdagje, we zijn naar het strand van Cat Ba gegaan. Tot 4 uur was het een prive strand, daarna was het Zandvoort aan Zee, maar dan met minder strand en meer Vietnamnezen. Wij zijn er nu ook uit waar de wave vandaan komt, al die Vietnamnezen staan in het water en doen mee met de golven!
De dag erna hebben we onze reis vervolgd, en zijn we met de openbare slow boat naar Hai Phong gegaan. Inclusies een roestende boot, en kotsende mensen. Het was feest! Na 3 uur kwamen we eindelijk aan, hebben een goed hotel gevonden en zijn 's avonds wezen eten in een restaurantje wat ons 's middags wel leuk leek. Toen we daar zaten, kwam de ene na de andere Nederlander binnen zetten. Allemaal scheepbouwers en natuurlijk moesten we mee zuipen 's avonds. De dag erna met de bus naar Don Son Beach gegaan om onze kater uit te zonnnen en zwemmen.
Zaterdag zijn we 's ochtends wat tempels gaan bezichtigen, nadat Irene ruzie heeft staan maken met de moterbike jongen (om 80 dollarcent, die ze uiteindelijk ook niet betaald heeft!!) zijn we met de fietstaxi verder gegaan. Alleen deze was niet gebouwd voor Nederlandse maten en onze konten pasten er niet naast elkaar in, voor elkaar ging prima. We zijn flink uitgelachen door het dorp, maar wijzelf hebben ook lol gehad! 's Middags zijn we gaan zwemmen met die Nederlanders en 's avonds wezen bowlen.
De volgende ochten zijn we met onze prive auto, met geblindeerde ramen en chauffeur naar het vliegveld gebracht. Wat relaxt was en een goede voorbereiding op onze helse vlucht. Eline was groen, en Irene wit met hier en daar een hartaanval gehad. Maar uiteindelijk, toch veilig in Laos aangekomen, en we zijn blij dat we nu alleen nog maar met de KLM naar huis moeten vliegen!!!
De maandag naar onze vakantie hebben we feedback gehad op ons onderzoek en daar gaan we nu verder mee aan de slag,
Tot de volgende keer, en voor de mensen die op vakantie gaan: een fijne vakantie en een veilige vlucht toegewenst zonder turbulentie en die WEL met 2 wielen tegelijk op de grond land!
Groetjes,
Irene en Eline
Vietnam: we zijn er klaar voor!!!
Ja hoor Coby's!!!
Het is zo ver, wij zijn er helemaal klaar voor!!! Onze vakantie richting Vietnam!!!! Morgen is het zover!!
Na hard gewerkt te hebben aan ons project, kunnen we vanaf morgen half 12 eindelijk rusten!!! Tickets hebben we, visum ook, nu alleen nog onze 100 kilo bagage het vliegveld in zien te krijgen! Maar we denken dat dat geen probleem gaat worden.
En we zijn ook weer terug verhuis van Max, nu zijn we weer van die rare Deense Dog af (en ook van zijn gekwijl). En verder, zoals genoemd, hard gewerkt, lekker gegeten en onze wekelijkse massage gehaald.
Dus nu is het echt tijd, wij zeggen gegroet!!! En dan vertellen onze prachtige verhalen weer als we terug zijn (12 juli)!
Gegroet vanuit nu nog Laos, morgen Vietnam,
Irene en Eline
Fiets gestolen
Zijn we helemaal vergeten te vertellen: Irene's fiets is gestolen afgelopen donderdag avond! Jawel, die mooie gele! En ja, ze had hem op slot gezet, om een paal.
Vrijdag aangifte gedaan bij de politie, waarbij we gelukkig Nui mee hadden, als vertaalster en getuige. Anders waren we er echt niet uitgekomen! En de verzekering gebeld natuurlijk, want die mogen wel gaan betalen voor een nieuwe fiets!
Maar gelukkig, had Nui Irene's fiets weer gevonden zaterdag. De buurman van Nui had de fiets gestolen (dus slot doorgeknipt), en gedacht dat hij hem een paar dagen later wel weer buiten kon zetten (voor eigen gebruik), want die gekke toerist zou nu toch niet meer terugkomen. Niet wetend dat Nui een vriendin is, en dus die fiets weer teruggeclaimt heeft. Een hoop jeeej's voor Nui!!! En ook voor de verzekering, want die was al bezig met geld over te maken!
Dus geen zorgen allemaal: wij kunnen weer rustig verder fietsen op onze mooie fietsjes, maar nu wel met een groter slot!!
Op onszelf!!
Hallo daar!
Alseerste het slechte nieuws: vrijdag 12 juni hebben we Sticky B. in moeten laten slapen.. Heel erg sneu. 's Ochtends werden we door Astrid wakker gemaakt dat Sticky aan het dood gaan was, zijn darmpjes lagen er uit (via de achterkant). Beestje had heel veel pijn, dus we hebben de dierenarts gebeld en gevraagt of hij hem in kon laten slapen... We hebben Sticky begraven in de tuin van Max. Het was dus een zeer verdrietige dag.
Die zondag (toen we allemaal, met name Irene, waren bijgekomen) zijn we lekker gaan zwemmen met Max en Astrid, want het was weer heet!!! Ook Ruth (begeleidster van ons die in het NRC werkt) en haar dochtertje waren mee. En dat waren ook gelijk alle mensen die er zaten, dus we hadden een prive zwembad! En zoals het (natuurlijk) hoort, hebben we ook een voetmassage genomen, aan de rand van het zwembad, omdat het veel te gezellig buiten was!
De rest van de week hebben we niet veel bijzonders gedaan, gewerkt op het NRC. Alleen hebben we nu een kleine tegenslag: er zijn een stuk of 100 patienten uit India gekomen, die 'even' in 2 weken geholpen moeten worden door het NRC. Dus nu zijn de mensen aan wie wij nog wat vragen hadden, niet meer beschikbaar.. Goed, misschien was de eerste dag dat die patienten er waren wel een beetje een slechte timing om te vragen of ze tijd hadden.. Dus we proberen het deze week gewoon nog een keer, en anders maar op andere manieren!
Donderdag toen we thuis kwamen, was er een nagelvrouwtje aanwezig, dus ook wij gingen in de wachtrij zitten om onze nageltjes te laten doen. Zeer prettig: waarom het zelf doen, als je het iemand anders kan laten doen?!
Ook hebben we donderdag avond een salsales gevolgt. Weer een nieuwe ervaring erbij, en volgende week gaan we weer!!
En, het hoogte punt van alles: wij wonen nu op onszelf!!! Oke, het is dan maar voor 10 dagen. Maar we hebben nu een huis voor onszelf! Het stel die de eigenaren zijn, die zijn 10 dagen naar Thailand toe, en ze hebben 2 honden (een Labrador, en een Deense Dog) waarop gepast moesten worden. Nou, een eigen huisje voor 10 dagen laten wij ons natuurlijk niet voorbijgaan! En het passen op de honden nemen we dan voor lief! Hihi Max had het er volgens ons wel even moeilijk mee hoor, zijn Lao 'dochters' gingen het huis uit. Helaas hebben we geen uitzet meegekregen, maar mochten we hier wel de barbeque inleveren (die van hem was, maar het stel heeft dat nooit teruggebracht). Ach, we overleven het hier zo ook wel, zonder uitzet!
Gister hadden we het plan om een monument-toer te gaan doen, volgens het Lonely Planet boekje. Maar vanwege de hitte, hebben wij het afgelast. Eerst wilden we gaan zwemmen, maar omdat er toch wel donkere wolken aankwamen, hebben we dat maar niet gedaan (was ook een goede keus geweest, want het heeft een paar keer geregend). Wel zijn we nog naar het Nationale Museum geweest, en hebben we een heerlijke spa behandeling gehad! Een body-steam, body-scrub en body-oil-massage voor ons allebei! Erg prettig, dus we zijn nu weer helemaal fris en fruitig!!!
Omdat we gister niet zijn wezen zwemmen, hebben we dat vandaag maar gedaan. We zijn met Nui en zoon naar een hotel gegaan waar we heerlijk rustig konden gaan zwemmen. Heel erg prettig! Daarna, zijn we naar de andere kant van de stad gegaan, om een Lao ijsje te eten: kokosnoot ijs met sticky rice..Rare combinatie: maar errug lekker!!!!!!
Daarna nog even langs ons 'oude' huis gegaan, om nog wat spulletjes op te halen die vrijdag toen we verhuisden nog niet droog waren. En wat denk je? Max en Astrid hebben een katje gekregen van Ruth (die had er 13, waarvan een hoop kittens, iemand die nog een poezebeest wil??), tegen de ratten. Als ik het goed spel, is Mog haar naam (je spreekt uit: Mong). En een schatje! Ook een stuk dikker dan Sticky, maar zo moeilijk is dat nou ook weer niet. Dus als we straks weer terug zijn bij Max, heeft Irene weer een nieuw spelebeestje erbij!
Zo, dit was het weer voor de afgelopen paar dagen.
Veel groetjes van ons uit een ander huis, maar nog steeds in Laos!!
Luang Prabang
Hallo allemaal daar, aan de andere kant van de wereld!
Ja hoor, we hebben onze eerste operatie gezien! En het werden er gelijk 2! Na een paar weken uitstel, en daarna nog een dag, hebben we eindelijk een operatie gezien! De eerste was een klompvoetje wat recht werd gezet, en de 2e een reconstructie van een stomp. De foto's zullen we jullie besparen, alleen moeten jullie ons natuurlijk wel in operatie pak zien!
Ook Astrid (de vrouw van Max) is in de tussentijd aangekomen. En Irene is ook nog naar de kapper geweest voor een nieuw kapsel.
Voor de rest zijn we druk bezig geweest met voorbereidingen, want we gingen natuurlijk een weekendje naar Luang Prabang!
Zaterdag ochtend vertrok onze vlucht, gelukkig geen houten kistje, maar wel 1 met 2 propellors, die het gelukkig beide ook deden. Bij aankomst zijn we hard opzoek gegaan naar een guest house, maar we zijn in een villa beland. Na nog wat afdingen hebben we voor een mooie prijs 3 nachten met ontbijt in een villa doorgebracht. Dat vonden wij natuurlijk niet verkeerd!
Toen zijn we de stad gaan verkennen, en onze plannen voor het weekend gaan regelen. Want, we wilden natuurlijk wel olifantrijden! En dat is gelukt hoor! Zondag ochtend om 8 uur 's ochtends werden wij opgehaald bij onze villa. Samen met nog 6 andere mensen (waaronder 2 rare Fransen) zaten we in het busje richting de oflifanten.
Natuurlijk zaten Irene en Eline op de rebel olifant die als eerste moest schijten. Maar verder hebben we alles overleefd, we mochten zelfs zelf rijden, en dat zonder groot rijbewijs!!
Na afloop zijn we onze lunch gaan ophalen en richting de watervallen gereden om die te bezichtigen en daar onze lunch te eten. Ook nog gezwommen en beren gekeken.
Om 4 uur werden wij weer netjes terug afgezet, en toen was het partytime: want we gingen weer naar de avondmarkt. In alle 3 de avonden dat we zijn geweest, hebben we ongeveer die hele markt leeggekocht. 'Lucky night' voor de verkopers dus! En een hele hoop 'discount' voor ons!
Maandag zijn we wezen varen, over de Mehkong naar de Buddha Caves. Weer zaten we met een stel rare Fransen, we denken dat het aan hun cultuur ligt, maar we hebben wel genoten van de tocht. Ook de grotten waren erg mooi om te zien.
Dinsdag gingen we 's avonds weer terug. Maar we hadden nog tijd om de Phussi berg op te gaan, en tempeltjes te bekijken. Het musseum was helaas dicht, dus zijn we maar op een terrasje gaan zitten totdat het echt tijd was om te gaan. Waar Irene het heeft geprobeerd, maar niet heeft gewonnen, van de puddingtaart. Dit was wel het diepste taartpunt van Irene's eetcarriere.. Diep triest..
Op onze villakamer, waar bijna geen ruimte meer was, vroegen we ons toch af, of we AL deze zooi mee mochten nemen als handbaggage..
Op het vliegveld aangekomen bleken we een uur vertraging te hebben, moet je niet hebben op een vliegveld waar nix te doen is, laat staan voor 2 uur lang! Eenmaal in het vliegtuig, kwamen we erachter waarom we al die zooi als handbaggage mee mochten nemen: er zat maar 20 man in.
Tijdens de landing in Vientaine, zaten we toch wat stijfjes in de stoel. Want volgens ons, hoort een vliegtuig niet zo te landen. Maar zoals jullie merken, ook dat hebben we overleefd!
Bij terugkomst kon Irene niet wachten om Sticky B weer te zien. Waarmee het ook nog errug goed gaat, hij is gegroeit en ook de honden kunnen nu met m opschieten.
Helaas was vandaag onze gewone werkdag weer begonnen.. Tja, het kan geen vakantie blijven. Maar de volgende staat alweer op de planning: richting Vietnam!
Groetjes uit Vientaine,
Irene en Eline